Dit soort tijdverdrijf heeft aan populariteit gewonnen onder alle leeftijdsgroepen, niet alleen in Tsjechië. De opwinding van het schatzoeken zelf, gecombineerd met het plezier van het vinden van de schat en het plezier van het wandelen door de natuur, soms op vreemde plaatsen, is vooral geliefd bij kinderen, maar het heeft ook zijn fans onder volwassenen. Het is een avontuur voor iedereen, ongeacht leeftijd.
Een cache is een doos, bij voorkeur van plastic, gemarkeerd met de naam CACHE, die kan worden gelokaliseerd met GPS-coördinaten. In de doos moet bijvoorbeeld een klein notitieboekje of blocnote zitten (bij voorkeur met pen of potlood), en degene die de cache vindt schrijft de datum en zijn of haar naam erop en ruilt het daarin bewaarde voorwerp voor een ander, maar als het gevonden voorwerp niet uit de cache wordt gehaald, wordt dit niet waargenomen. Het mag niet worden waargenomen. Notitieboekjes en schrijfwaren mogen nooit worden meegenomen. Mensen die een avontuurlijke zoektocht naar verborgen schatten ondernemen, worden in het Tsjechisch \’geocachers\’ genoemd.
Cachesmoeten buiten de normaal toegankelijke routes liggen, wat misschien niet de regel is, maar ze moeten nog steeds op aantrekkelijke locaties liggen en gedetailleerd zijn met aanwijzingen naar hun locatie. Er zijn ook regels voor de plaatsing en de onderlinge afstand moet ongeveer 160 meter zijn. Recensenten hebben de verschillende locaties en de plaatsing van de verrassingsdozen genoteerd.
Zoals bij elk spel, zijn er ook bij dit spel regels waaraan alle spelers zich moeten houden. Om letsel te voorkomen, mogen caches nooit worden geplaatst in gebieden waar zich scholen of kinderdagverblijven, kinderspeelplaatsen, begraafplaatsen of moeilijk bereikbare plaatsen bevinden.
Omdat dit voornamelijk een spel voor kinderen is, wordt het afgeraden om bepaalde voorwerpen zoals rookwaren of voedsel in de doos te doen (om hygiënische redenen)
.
