Het lijdt waarschijnlijk geen twijfel dat we in een tijd van technologische revolutie leven. We hoeven alleen maar te kijken naar de advertenties die ons nieuwere en betere apparaten tonen, of naar de snelheid waarmee technologie verouderd raakt.
Het is waar dat ons leven hierdoor handiger wordt – we hoeven niet meer af te wassen, dat doet de vaatwasser. Hetzelfde geldt voor de was; de automatische wasmachine is tenslotte de standaard geworden. Nu, dankzij robotstofzuigers, hoeven we ons zelfs geen zorgen meer te maken over schoonmaken. En de meesten van ons zijn natuurlijk enthousiast over deze gemakken.
Er is echter een probleem waar de meeste mensen niet veel aandacht aan besteden. Het is het feit dat de gemiddelde leek vrijwel geen idee heeft hoe deze apparaten eigenlijk werken. Hij is misschien wel een gebruiker, maar hij begrijpt ze niet. En deze trend wordt steeds duidelijker door de versnellende ontwikkeling.
Natuurlijk kunnen we onszelf wijsmaken dat het niet zoveel uitmaakt. Immers, als het ding kapot gaat of niet meer werkt, brengen we het gewoon naar een servicecentrum waar de experts het voor ons repareren. Maar breuk is niet het enige probleem dat we kunnen tegenkomen. Het is een feit dat deze onwetendheid vrij gemakkelijk kan worden uitgebuit, op alle niveaus. Het is ook waar dat dit gebeurt, maar dankzij onze onwetendheid kunnen we er praktisch niets aan doen, zelfs als we dat zouden willen, behalve stoppen met het gebruiken van deze dingen.
Misschien wel het bekendste voorbeeld hiervan is het feit dat apparaten tegenwoordig zo worden gemaakt dat ze niet meer werken kort nadat de garantie is verlopen, of dat hun prestaties snel achteruit gaan. Dit dwingt mensen om vaker een nieuwe te kopen, omdat reparatie meestal niet meer rendabel is. En omdat gewone mensen niet begrijpen hoe het apparaat werkt, kunnen ze het probleem niet oplossen.
Reparateurs kunnen op hun beurt heel gemakkelijk een onevenredig hoog bedrag vragen voor een reparatie zonder dat de klant doorheeft dat het exorbitant is. Helaas kan hier, zoals hierboven vermeld, niet veel aan gedaan worden. Onze wetgevers zijn ook niet in staat om iets aan deze situatie te doen. En dus maken de fabrikanten en detailhandelaren grote winsten – en daar gaat het ze allemaal om.
